سوره نبا

سورة النبأ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ(1) عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ(٢) الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3)كَلَّا سَيَعْلَمُونَ(4) ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5) أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْ‌ضَ مِهَادًا (6) وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7) وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8) وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا(9) وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10) وَجَعَلْنَا النَّهَارَ‌ مَعَاشًا (11) وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (1٢) وَجَعَلْنَا سِرَ‌اجًا وَهَّاجًا (13) وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَ‌اتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14) لِّنُخْرِ‌جَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15) وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16) إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17) يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ‌ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18) وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19) وَسُيِّرَ‌تِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَ‌ابًا (20) إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْ‌صَادًا (21) لِّلطَّاغِينَ مَآبًا (22) لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23) لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْ‌دًا وَلَا شَرَ‌ابًا (24) إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25) جَزَاءً وِفَاقًا (26) إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْ‌جُونَ حِسَابًا (27) وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28) وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29) فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30) إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا (31)حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا (32) وَكَوَاعِبَ أَتْرَ‌ابًا (33) وَكَأْسًا دِهَاقًا (34) لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا (35)جَزَاءً مِّن رَّ‌بِّكَ عَطَاءً حِسَابًا (36) رَّ‌بِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّ‌حْمَـٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا (37) يَوْمَ يَقُومُ الرُّ‌وحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّ‌حْمَـٰنُ وَقَالَ صَوَابًا (38) ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَ‌بِّهِ مَآبًا (39) إِنَّا أَنذَرْ‌نَاكُمْ عَذَابًا قَرِ‌يبًا يَوْمَ يَنظُرُ‌ الْمَرْ‌ءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ‌ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَ‌ابًا (40)

ترجمه ی آیات

به نام خدای بخشاینده مهربان

از چه چیز می پرسند؟ (1) از آن خبر، بزرگ،(2)آن(خبری که) ایشان در آن اختلاف کنندگانند (3)چنین نیست، به زودی خواهند دانست(4) باز هم چنین نیست، به زودی خواهند دانست(5)آیا ما زمین رامهد آرامش قرار ندادیم ؟(6) و کوهها را میخهایی؟(7) و شما را جفت آفریدیم(8) وخواب را برای شما مایه ی آسایش قرار دادیم (9)و شب را پوششی قرار دادیم (10)وروز را کاروتلاش برای زندگی قرار دادیم(11) و برافراشتيم بر فرازتان هفت (آسمان)محکم و استوار(12)قرار داديم ما چراغی (خورشید)تابان( 13) و نازل کردیم از ابر های باران‌زا آبی فراوان (14) تا برويانيم بدان بذر، دانه و گياه (15) و باغ‌هايی انبوه، به هم پيچيده(16) به درستی روزِ قيامت هنگامِ گرد آمدن هست(17) روزی که نواخته می‌شود در صور پس می‌آييد گروه گروه(18)و گشوده می‌شود آسمان به صورت درهای در آید(19) و رانده می‌شود کوه‌ها همچون سراب(20) همانا دوزخ کمين‌گاه هست (21)برای سرکشان محل بازگشت است(22) درنگ خواهند کرد در آن روزگارانی(23) نه می‌چشند در آن خنکی (اندکی نسيم) و نه نوشابه‌ای(24) جز آبِ جوشان و چرک‌آلود(25)کيفرِ مناسبی است(26) همانا آنان باور نداشتند به (روز) حساب(27)و نشانه های ما را به کلی دروغ می‌پنداشتند ( 28) و حال آن که هر چيزی را در کتابی طبقه‌بندی کرده‌ايم (29) بچشيدپس هرگز نمی‌افزاييم بر شما جز شکنجه و عذاب(30 همانا برای پرهیزکاران کاميابی، رستگاری است(31) باغ‌ها و درختانِ انگور(32) ودخترانِ جوان و زيبا(برجسته اندام) هم سن وسال(33)وجامی لبريز(34 ) در آن(حدایق) ناروا، بيهوده و دروغی نمی‌شنوند (35) پاداشی است از پروردگارت بخششی است دارای حساب(36) پروردگارآسمان‌ها و زمين وآن چه بين آن‌هاست (همان)پروردگار بخشنده که (اهل محشر)حق هیچ گونه خطابی (نسبت خدا را) ندارند(37) روزی که جبرييل و فرشتگان به صف می‌ايستند حال آن که سخنی نمی‌گويند جز آن که خداوندرحمان به او اجازه دهد و سخنِ درستی گويد ( 38)آن روز حق است پس هر که خواهد بايد به سوی ‏ پروردگارش بازگشتی پیش گیرد( عملی انتخاب کند که به او برسد) (39) به درستی ما بیم داديم شما را از عذابی نزديک در روزی که آدمی آن چه رابادست خود پيش فرستاده می نگرد و کافرمی‌گويد، ای کاش خاک بودم. (40)

معانی لغات

بِسْمِ : به نام اللَّهِ : خدا الرَّحْمنِ : بخشنده الرَّحيمِ‏ : مهربان

عَمَّ : از چه

يَتَسَاءَلُونَ : می‌پرسند

عَنِ: از

النَّبَإِ : خبرِ

الْعَظيمِ : بزرگ

الَّذي :که

هُمْ :آنان

فيهِ : در آن

مُخْتَلِفُونَ : اختلاف کنندگان

كَلاّ : نه چنین است

سَيَعْلَمُونَ : به زودی خواهند دانست

ثُمَّ : پس ، باز

كَلاّ : كما مرَّ

سَيَعْلَمُونَ : كما مرَّ

أَ : آيا

لَمْ نَجْعَلِ : قرار نداديم

اْلأَرْضَ : زمين

مِهادًا: بستری، اسم مجرور به " باء " ، بِسْمِ : جارو مجرور. ، علات جرّ آن

الْجِبالَ :کوه ها

أَوْتادًا : ميخ ها

خَلَقْنا :آفريديم ما

كُمْ : شما

أَزْواجًا : زن و مرد، گوناگون

جَعَلْنا : قرار داديم ما

نَوْمَكُمْ : خوابتان

سُباتًا : آسايشی

جَعَلْنَا :كما مرَّ

اللَّيْلَ : شب

لِباسًا : پوششی

جَعَلْنَا :كما مرَّ

النَّهارَ : روز

مَعاشًا : وقتِ معاش

بَنَيْنا : بر افراشتيم

فَوْقَكُمْ : بر فرازتان

سَبْعًا : هفت [آسمان]

شِدادًا : محکم و استوار

جَعَلْنا : كما مرَّ

سِراجًا : چراغی

وَهّاجًا : تابان

أَنْزَلْنا : فرستادیم ما

مِنَ : از

الْمُعْصِراتِ : ابر های متراکم ، ابر های باران‌زا

ماءً : آبی

ثَجّاجًا : فراوان، ریزان

لِنُخْرِجَ : تا برويانيم

بِهِ : بدان

حَبًّا : بذر، دانه

نَباتًا : گياه

جَنّاتٍ : باغ‌ها

أَلْفافًا : انبوه، به هم پيچيده

إِنَّ : همانا ، بی‌ترديد

يَوْمَ : روز

الْفَصْلِ : یک از نام های روزقيامت

كانَ : هست

ميقاتًا : هنگامِ گرد آمدن

يَوْمَ : كما مرَّ

يُنْفَخُ : که نواخته می‌شود

فِي : در

الصُّورِ : صور ، صحرای قیامت

فَتَأْتُونَ : پس می‌آييد

أَفْواجًا : گروه گروه ، گروه هائی

فُتِحَتِ : گشوده ‌شود

السَّماءُ : آسمان

فَكانَتْ : پس بگردد

أَبْوابًا : درب ها ، دروازه‌ها

سُيِّرَتِ رانده ‌شود

الْجِبالُ : کوه‌ها

فَكانَتْ : كما مرَّ

سَرابًا : سراب

إِنَّ :كما مرَّ

جَهَنَّمَ : دوزخ

مِرْصادًا : کمين‌گاه

لِلطّاغينَ : برای سرکشان

مَآبًا : محل بازگشت است

لابِثينَ: درنگ خواهند کرد ، می مانند

فيها : در آن

أَحْقابًا : روزگارانی

لا: نه

يَذُوقُونَ : می‌چشند

فيها :كما مرَّ

بَرْدًا : خنکی ، اندکی نسيم

لا: كما مرَّ

شَرابًا : نوشابه‌ای

إِلاّ : جز ، مگر

حَميمًا : آبِ جوشان

غَسّاقًا : چرک‌آلود

جَزاءً : کيفرِ

وِفاقًا : مناسبی است

إِنَّهُمْ : به درستی که آنان

كانُوا لا يَرْجُونَ : باور نداشتند

حِسابًا : حسابی ، به بررسی کارها

كَذَّبُوا : دروغ پنداشتند ، تکذیب کردند

بِآياتِنا : نشانه های ما را

كِذّابًا : تکذیب کردنی به کلی تکذیب می کردند

كُلَّ شَيْ‏ءٍ : هر چيزی

أَحْصَيْناهُ : نوشته‌ايم ما آن (شیء)، طبقه‌بندی کرده‌ايم

كِتابًا : کتابی، نوشته‌ای

فَذُوقُوا : بچشيد

فَلَنْ نَزيدَكُمْ : پس هرگز نمی‌افزاييم بر شما

إِلاّ:كما مرَّ

عَذابًا : شکنجه و رنجی

إِنَّ : كما مرَّ

لِلْمُتَّقينَ : برای پرهیز کاران ، برای پروا پيشگان

مَفازًا : کاميابی ، رستگاری

حَدائِقَ : باغ‌ها

أَعْنابًا : درختانِ انگور

كَواعِبَ : دخترانِ جوان و زيبا

أَتْرابًا: هم سن وسال ، همسر

كَأْسًا : جامی

دِهاقًا : لبريز

لايَسْمَعُونَ :كما مرَّ

فيها : كما مرَّ

لَغْوًا : ناروا ، بيهوده

لاكِذّابًا : نه دروغی

جَزاءً : پاداش

مِنْ رَبِّكَ : ازپروردگارت

عَطاءً : بخشش

حِسابًا : دارای حساب

رَبّ‏ِ السَّماواتِ : پروردگار آسمان‌ها

اْلأَرْضِ : زمين

ما بَيْنَهُمَا : آن چه بين آن‌دو است

الرَّحْمنِ : كما مرَّ

لايَمْلِكُونَ : دارا نیستند

مِنْهُ : از او ، که با او

خِطابًا : به صحبت نشيند ، مورد خطاب قرار دهند

يَوْمَ روز

يَقُومُ : می‌ايستند

الرُّوحُ : روح ، جبرييل

الْمَلائِكَةُ : فرشتگان

صَفًّا : به صف

لا يَتَكَلَّمُونَ : سخن نمی‌گويند

إِلاّ مَنْ أَذِنَ لَهُ : جز آن که اجازه دهد به او

الرَّحْمنُ : كما مرَّ

قالَ صَوابًا : سخنِ پسنديده ، سخن راست ودرست گويد

ذلِكَ :آن

الْيَوْمُ : الْحَقُّ : روز حق

فَمَنْ شاءَ : پس آن که خواهد

اتَّخَذَ : بگيرد

إِلى رَبِّهِ : نزد‏پروردگارش ، به سوی پروردگارش

مَآبًا : پناهی ، باز گشتگاهی

إِنّا أَنْذَرْناكُمْ : ما هشدار می‌دهيم شما را

عَذابًا قَريبًا : عذابی نزديک

يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ : روزی که نظاره می‌کند آدمی

ماقَدَّمَتْ يَداهُ : آن چه را پيش فرستاده

يَقُولُ الْكافِرُ :کافر می‌گويد

يا لَيْتَني: ای کاش من

كُنْتُ تُرابًا : خاک بودم

بررسی کلمه ها

عَمَّ: عن :حرف جراست و ما: اسم استفهام و مجرور می باشد

يَتَساءَلُون : فعل مضارع و فاعلش واو است ،این فعل ازباب تفاعل بوده و مشارکت را می رساند .

عَنِ : کما مضا ، النَّبَإِ : مجرور ، موصوف ، الْعَظيمِ : صفت

الَّذي: موصول ، هُمْ: مبتدا ، فيهِ:جارو مجرور (قيد) ، مُخْتَلِفُونَ : خبر (جمله اسميه: صله) ‏

كَلاّ : حرف رَدْع⁽¹⁾سَيَعْلَمُونَ : سين، حرف استقبال، يَعْلَمُونَ : فعل مضارع و فاعل آن واو است. ‏

ثُمَّ : حرف عطف.كَلاّ : کما مضا ، سَيَعْلَمُونَ : کما مضا

أَ : همزه استفهام لَمْ : حرف جحد و انکار ، نَجْعَلِ : فعلِ مضارع و فاعل آن نحن است .

اْلأَرْضَ: مفعول به اول ، مِهادًا : مفعول دوم،

‏وَ: حرف عطف ، الْجِبالَ: معطوف به ، مفعول به اول و أَوْتادًا : مفعول دوم است .

وَ : کما مضا ، خَلَقْنا : فعل ماضی و فاعل آن نا است .كُمْ : مفعول به أَزْواجًا : حال

وَ : کما مضا ، جَعَلْنا : فعل ماضی و فاعل آن نا است . نَوْمَ مفعول به اول و مضاف ،كُمْ : مضاف اليه و سُباتًا : مفعول دوم است.

وَ: کما مضا ، جَعَلْنَا : کما مضا ، اللَّيْلَ : مفعول به اول و لِباسًا : مفعول دوم می باشد.

وَ: کما مضا ، جَعَلْنَا : کما مضا ، النَّهارَ : مفعول به اول و مَعاشًا : مفعول دوم می باشد.

وَ : کما مضا ، بَنَيْنا : فعل ماضی و فاعل آن نا است . فَوْقَ : مفعول فيه و مضاف ، كُمْ : مضاف اليه سَبْعًا : مفعول به و شِدادًا : صفت است.

وَ: کما مضا ، جَعَلْنَا : کما مضا ، سِراجًا : مفعول به اول و َهّاجًا صفت ، مفعول دوم می باشد.

وَ : کما مضا ، أَنْزَلْنا : فعل ماضی و فاعل آن نا است . مِنَ : حرف جر، الْمُعْصِراتِ ، مجرور ، ماءً مفعول به ثَجّاجًا صفت.

لِنُخْرِجَ: فعلِ مضارع منصوب،لِ:حرف نصب و فاعل آن نحن است. بِهِ : جار و مجرور ، حَبًّا : مفعول به ، وَ:حرف عطف، نَباتًا : معطوف

وَ : حرف عطف ، جَنّاتٍ : معطوف ، أَلْفافًا : صفت.

إِنَّ : حرف مشبه بالفعل ، يَوْمَ :اسم انّ و مضاف ، الْفَصْلِ : مضاف اليه ، كانَ : فعل ناقصه و اسمش ضمیر هو المستتر، ميقاتًا :خبر کان و جمله فعلیه(كانَ ميقاتًا ) : خبر إِنَّ می باشد.

يَوْمَ: بدل (ظرف) ، يُنْفَخُ : فعل مضارع مجهول و الجمله مضاف اليه ، فِي: حرف جر ، الصُّورِ: مجرور شبه جمله نايب فاعل ، فَتَأْتُونَ ف: حرف عطف ، تَأْتُونَ : فعل مضارع و فاعلش واو ،أَفْواجًا : حال است.

(1)حرف رَدْع(ترساندن) ،به حرف«کَلّا» که به معنی (چنین نیست) گفته می‌شود که برای رد کردن، و انکارمطلب ماقبل، و اثباتجملهما بعد بکار برده می شود

وَ : حرف عطف ، فُتِحَتِ : فعل ماضی مجهول مونث ، السَّماءُ : نايب فاعل ، فَكانَتْ : ف: حرف عطف ، كانَتْ : فعل ناقصه و اسمش ضمیر هی المستتر ، أَبْوابًا : خبر کانت ، جمع باب.

وَ : حرف عطف سُيِّرَتِ : فعل ماضی مجهول مونث ، الْجِبالُ : نايب فاعل ، فَكانَتْ : ف: حرف عطف ، كانَتْ : فعل ناقصه و اسمش ضمیر هی المستتر ، سَرابًا : خبر کانت.

إِنَّ : حرف مشبه بالفعل ، جَهَنَّمَ : اسم انّ ، كانَتْ : فعل ناقصه و اسمش ضمیر هی المستتر ، مِرْصادًا : خبر کانت ،جمله فعلیه (كانَتْ مِرْصادًا) : خبر إِنَّ است

لِلطّاغينَ : جارو مجرور ، مَآبًا : خبر دوم کانت لابِثينَ : حال ، فيها جارو مجرور ، أَحْقابًا : مفعول فيه

لا يَذُوقُونَ: لا حرف نفی، يَذُوقُونَ : فعل مضارع و فاعلش واو است. فيها : جارو مجرور ، بَرْدًا : مفعول به ، وَ : حرف عطف لا حرف نفی ، شَرابًا : معطوف إِلاّ : حرف استثناء ، حَميمًا : مستثنی ، وَ : حرف عطف ، غَسّاقًا : معطوف

جَزاءً : مفعول مطلق برای فعل محذوف ، وِفاقًا : صفت

إِنَّهُمْ : إِنَّ حرف مشبه بالفعل و هُم اسمش است. كانُوا : فعل ناقصه و اسمش واو ، لا يَرْجُونَ : لا حرف نفی ، يَرْجُونَ فعل مضارع و فاعلش واو است. حِسابًا : مفعول به و جمله خبر کان و جمله (کانوا لا يرجون حسابا) خبر انُ.

وَ : حرف عطف ،كَذَّبُوا : فعل ماضی و فاعلش واو است . بِآياتِنا : جار و مجرور، مضاف و نا : مضاف اليه ،كِذّابًا : مفعول مطلق

وَ : کما مرّ ،كُلَّ : مفعول به مقدم برای تاکيد ، شَيْ‏ءٍ : مضاف اليه ، أَحْصَيْنا : أَحْصَيْ فعل ماضی و فاعلش نا است. هُ مفعول به ،كِتابًا مفعول مطلق

فَذُوقُوا : فَ حرف ربط و عطف ، ذُوقُوا فعل امر و فاعلش واو است. فَلَنْ : ف حرف تعليل، لن حرف نصب، نفی ابد نَزيدَ فعل مضارع و فاعلش نحن است. كُمْ : مفعول به اول ، إِلاّ : حرف استثناء ، عَذابًا مفعول دوم می باشد.

إِنَّ :کما مرّ ، لِلْمُتَّقينَ : جارو مجرور (خبر مقدم) ، مَفازًا : اسم انّ مؤخر

حَدائِقَ : بدل ، جمع حديقه ، وَ : حرف عطف ، أَعْنابًا : معطوف

وَ : حرف عطف ،كَواعِبَ : معطوف ، جمع کاعب ، أَتْرابًا : صفت

وَ :کما مرّ ، كَأْسًا : معطوف ، دِهاقًا : صفت

لايَسْمَعُونَ : لا نفی يَسْمَعُونَ فعل مضارع و فاعلش واو و حال برای للمتقين است. فيها جارو مجرور لَغْوًا : مفعول وَ حرف عطف لا حرف نفی كِذّابًا معطوف و مفعول.

جَزاءً : منصوب و مصدر ، مِنْ : حرف جر ، رَبِّكَ : جارو مجرور ، مضاف و مضاف اليه ، عَطاءً : بدل ، حِسابًا : صفت

رَبّ‏ِ : بدل و مضاف ، السَّماواتِ : مضاف اليه وَ : حرف عطف اْلأَرْضِ معطوف وَ حرف عطف ما معطوف، اسم موصول بَيْنَهُمَا : بین مفعول فيه و مضاف (ظرف) ، هُما : مضاف اليه (صله) ، الرَّحْمنِ : صفتِ رب ، لايَمْلِكُونَ : لا حرف نفی ، يَمْلِكُونَ فعل مضارع و

فاعلش واو (حالیه است) مِنْهُ : جارو مجرور خِطابًا : مفعول به

يَوْمَ : مفعول فيه (ظرف) ، يَقُومُ : فعل مضارع ، الرُّوحُ : فاعل ، وَ : حرف عطف ، الْمَلائِكَةُ : معطوف ، صَفًّا : حال ، لا يَتَكَلَّمُونَ : لا حرف نفی ، يَتَكَلَّمُونَ فعل مضارع(ازباب تفعُّل) و فاعلش واو است. إِلاّ : حرف استثناء ، مَنْ : مستثنی ، اسم موصول ، أَذِنَ : فعل ماضی ، لَهُ: جارو مجرور ، الرَّحْمنُ : فاعل و جمله صله وَ : حرف عطف ، قالَ : فعل ماضی و فاعل هو در آن مستتر است . صَوابًا : مفعول به

ذلِكَ : مبتدا ، الْيَوْمُ : عطف بيان يا بدل ، الْحَقُّ : خبر ، فَمَنْ : فَ حرف عطف ، مَنْ مبتدا و اسم موصول شاءَ : فعل ماضی و فاعل هو در آن مستتر و صله ، اتَّخَذَ : فعل ماضی(باب افتعال) و فاعل هو در آن مستتر (خبر) ، إِلى‏ : حرف جر ، رَبِّهِ : مجرور مضاف و مضاف اليه مَآبًا : مفعول به

إِنّا : إِنّ حرف مشبه بالفعل و نا اسمش ، أَنْذَرْنا : فعل ماضی و فاعلش نا ، كُمْ : مفعول به اول ، عَذابًا : مفعول دوم وجمله خبر إِنّ ، قَريبًا : صفت ، يَوْمَ : مفعول فيه (ظرف) ، يَنْظُرُ : فعل مضارع ، الْمَرْءُ : فاعل و جمله مضاف اليه ، ما : مفعول به و اسم موصول، قَدَّمَتْ : فعل ماضی للغايبه ، يَدا : فاعل و مضاف ، ه : مضاف اليه و جمله صله ، وَ : حرف عطف ، يَقُولُ : فعل مضارع ، الْكافِرُ : فاعل ، يا : حرف تنبيه لَيْتَني : حرف مشبه بالفعل و ن حرف وقايه و ی اسم ليت است .كُنْتُ : فعل ناقصه و تُ اسم کان ، تُرابًا : خبر کان و جمله خبر ليت است.

+ نوشته شده در دوشنبه بیست و یکم مهر ۱۳۹۳ساعت 22:51 توسط محمدعلی مهری ویشکائی |